Waarom bestaan er verschillen tussen foto's die zijn gemaakt met verschillende modellen digitale SLR-camera's?

Gebruikers zullen merken dat er verschil bestaat in helderheid, kleur, contrast en scherpte van foto's die zijn gemaakt met verschillende cameramodellen van Nikon wanneer ze de foto's rechtstreeks met elkaar vergelijken. Camera's leggen beelden vast met een sensor met een hoge resolutie. Cameramodellen gebruiken zelden dezelfde sensor of hetzelfde kleurfilteringsysteem, wat betekent dat de gevoeligheid, de kleur en de ruiseigenschappen variëren. Beelden worden verwerkt met behulp van Nikon's geavanceerde digitale beeldverwerkingsalgoritmen die beelden van de hoogste kwaliteit produceren. Nikon streeft er voortdurend naar deze algoritmen te verbeteren, aangezien ze van invloed zijn op kleurgradaties, belichting, toonbereik en scherpte, op basis van de vastgelegde beeldgegevens.

 
De standaardinstellingen van elk cameramodel zijn zo bepaald dat ze de beste beelden voor de doelgroep opleveren en elk nieuw cameramodel gebruikt de nieuwste beschikbare hardware- en softwaretechnologie.
Nikon's matrixmeetsysteem is geschikt voor algemene fotografie, zodat dit het standaardmeetsysteem is dat wordt gebruikt door D-SLR-camera's. Het matrixmetingsysteem heeft zich echter steeds verder ontwikkeld met het uitbrengen van nieuwere, technisch meer geavanceerde producten. Toon en kleur worden bepaald door ingebouwde verwerkingssystemen waarvan de nauwkeurigheid steeds groter wordt dankzij vorderingen in de technologie en het feit dat ontwerpers de behoeften van gebruikers steeds beter begrijpen. De standaardverscherping die in de camera wordt toegepast, varieert op basis van de doelgroep. In p rofessionele camera's wordt standaard minder verscherping toegepast, aangezien beelden na het vastleggen gewoonlijk worden bewerkt, terwijl in consumentencamera's standaard meer verscherping wordt toegepast.
Als u overstapt van een ouder model naar een nieuwer model, kunt u daarom het beste een aantal testopnamen maken om vertrouwd te raken met de camera. Hoewel u verschillen zult merken tussen foto's die zijn gemaakt met verschillende cameramodellen, biedt Nikon altijd diverse, gemakkelijk toegankelijke instellingen waarmee u ervoor kunt zorgen dat de camera beelden produceert die beter aan uw wensen tegemoet komen.

Bron: Nikon Nederland

De reden waarom zwartwitfoto's die worden gemaakt door digitale camera's dezelfde bestandsgrootte hebben als kleurenfoto's heeft te maken met de manier waarop het oog en de hersenen reageren op beelden met kleur en monochrome (zwartwit) beelden.

De monochrome informatie in een foto is veruit het belangrijkste om te overleven (herkenning van gevaar, voedsel en dergelijke), veel belangrijker dan kleur. Om aan deze (natuurlijke) eis te voldoen bevat het oog vier soorten sensoren die rode, groene, blauwe en monochrome details kunnen waarnemen.

De informatie die de hersenen ontvangen, vertoont een reductie van de minder belangrijke kleurinformatie en een toename van de essentiële monochrome details.

Zwartwitfoto's bootsen het menselijke waarnemingssyteem na en erkennen dat monochrome beelden meer details moeten bevatten dan een vergelijkbaar kleurenbeeld. Wanneer er een opname wordt gemaakt in de zwartwitstand, creëert de camera een zwartwitbeeld van hoge kwaliteit op basis van de RGB-kleurvlakken en vermindert de compressie van 1/4 tot 1/3 om zo een zwartwitbeeld van de hoogst mogelijke kwaliteit te produceren.

Bron: Nikon Nederland

Deze functie wordt gebruikt om te controleren of de camera precies horizontaal of verticaal wordt gehouden. Wanneer de virtuele horizon is geselecteerd, wordt op het achterste LCD-venster een grafische afbeelding weergegeven van de camera en de hoeveelheid rotatie. Als de camera wordt gedraaid, wordt de weergave aangepast aan deze wijziging. Deze functie is met name handig als u er zeker van wilt zijn dat u de camera precies horizontaal houdt.

De binnenrand van de cirkel bevat segmenten en er loopt een lijn door de camera naar de rand van de cirkel. De lijn is geel totdat de camera horizontaal wordt gehouden, waarna de lijn groen wordt. De nauwkeurigheid neemt af naarmate u de camera verder naar voren of naar achteren kantelt.

De functie Virtuele horizon kan worden toegewezen aan de functieknop en kan ook worden gebruikt in de livebeeldstand. In het laatste geval wordt het beeld van de virtuele horizon weergegeven over het livebeeld op de cameramonitor.

Informatie over de rotatiehoek wordt niet weergegeven op de monitor en niet opgeslagen in de EXIF-gegevens.

Opmerking:
Als de camera wordt gebruikt terwijl de virtuele horizon gedurende langere tijd wordt weergegeven, neemt de temperatuur van de cameraschakelingen toe.  Deze temperatuurstijging is ook van invloed op de sensor voor de virtuele horizon en kan ertoe leiden dat de weergave van de horizon iets wordt verplaatst, waardoor het lijkt of de camera iets is gedraaid.  Dit betekent dat hoewel werd aangegeven dat de camera perfect horizontaal werd gehouden toen de functie werd ingeschakeld, er na langere tijd een lichte rotatie kan worden weergegeven.  Dit effect treedt meestal op als het livebeeld gedurende langere tijd is geactiveerd.

Bron: Nikon Nederland

Een polarisatiefilter wordt na een UV-/skylight-filter het meest door fotografen gebruikt. Polarisatiefilters bevatten glas of een dun laagje dat lichtstralen doorlaat die in één vlak worden gepolariseerd. Door het polarisatiefilter te draaien kunnen verschillende lichtgolflengtes door het filter worden geblokkeerd, zodat reflecties van niet-metalen schitterende oppervlakken, zoals glas of water, worden verminderd. Wanneer u een polarisatiefilter gebruikt om reflecties te voorkomen, bereikt u de beste resultaten als u onder een hoek van circa 35 graden werkt ten opzichte van het reflecterende oppervlak.

Dezelfde methode kan ook worden gebruikt om de kleurverzadiging van een blauwe lucht te verhogen, waardoor details in wolken worden verbeterd. Bedenk dat het effect van een polarisatiefilter op de lucht varieert, afhankelijk van de positie van de fotograaf ten opzichte van de zon (dit wordt soms de brewster angle genoemd). De beste hoek voor het verkrijgen van diepblauwe luchten is als de zon zich onder een hoek van 90 graden ten opzichte van het onderwerp bevindt. Bij een grotere of kleinere hoek neemt de verzadiging af.

Circulaire polarisatiefilters vergeleken met lineaire polarisatiefilters
Polarisatiefilters zijn verkrijgbaar in twee typen: circulair en lineair. De namen hebben niets te maken met hun vorm maar wel met de richting van de golflengtes die door het filter worden doorgelaten. Beide filters zien er ongeveer hetzelfde uit, maar bij circulaire filters wordt op de verpakking of op de metalen ring van het filter aangegeven of vermeld dat het circulaire polarisatiefilters zijn. Als dat niet het geval is, mag u aannemen dat het lineaire polarisatiefilters zijn.

Door het gebruik van een lineair polarisatiefilter kan het licht worden verminderd of geblokkeerd dat door de gedeeltelijk verzilverde spiegels gaat die door alle camera's met automatische scherpstelling worden gebruikt. Daardoor kunnen systemen voor automatische scherpstelling en lichtmeting niet goed werken. Circulaire polarisatiefilters blokkeren deze belangrijke lichtgolflengtes niet zodat juiste automatische scherpstelling en lichtmeting mogelijk zijn. Als u over een spiegelreflexcamera (digitaal of film) met automatische scherpstelling beschikt, is het daarom aan te bevelen om alleen circulaire polarisatiefilters te gebruiken.

Bron: Nikon Nederland