Content Slideshow
Hoornaar
De hoornaar of paardenwesp (Vespa crabro) is een vliesvleugelig insect uit de familie plooivleugelwespen (Vespidae). De hoornaar behoort tot de echte wespen of papierwespen (Vespinae) en is een van de bekendere soorten wespen in Europa.
De hoornaar kan tot 3,5 centimeter lang worden en is hiermee de grootste wespachtige van België en Nederland. De soort komt er niet in grote aantallen voor, maar is, behalve in de kuststreek en Friesland en Groningen, niet heel zeldzaam. De hoornaar wordt meer dan twee keer zo groot als de meeste andere wespen zoals die uit het geslacht Vespula. Ondanks de indrukwekkende lichaamsgrootte en het luide gezoem is de hoornaar niet agressief behalve als men te dicht bij het nest komt of het nest verstoort.
De steek van de hoornaar is pijnlijker dan de steek van een honingbij, maar het gif is minder krachtig. Hoornaars gebruiken het gif om insecten te doden die zij vervolgens met de kaken vermalen tot een papje en aan de larven voeren. De larven geven op hun beurt een zoete vloeistof af aan de werksters die de suikers gebruiken als brandstof om te kunnen vliegen en zo nog meer insecten te vangen.
Het nest wordt gemaakt van cellulosevezels die van bomen worden geknaagd. Het nest is bolvormig en bestaat uit meerdere raten. Anders dan bij de ver verwante honingbij het geval is, is in het nest van de hoornaar geen honing aanwezig.
Bron: Wikipedia
Heemtuin de Heimanshof
Ik ben een fervent natuurliefhebber. Liefde voor de natuur is mij met de paplepel ingegeven.
Mijn eerste kennismaking met de natuur waren de vakanties met mijn ouders. Kamperen op camping Saxenheim in Vierhouten. De eerste wilde zwijnen, herten en kevers gezien. Met mijn vrouw Lenie en onze hond wandelen en fietsen wij nog steeds graag in de bossen rond Vierhouten.
Toch is het vreemd dat je zo kunt genieten van deze natuur, de bomen, planten en dieren, zonder daar iets van af te weten. Een berk onderscheiden van een beuk of eik dat lukt nog wel. Of een mestkever van een vliegend hert, die verschillen zijn duidelijk. En het uit elkaar houden van een heggemus, vink, boomklever, grote bonte specht, groene specht, koolmees, pimpelmees en staartmees kan ik ook. Maar dan houdt het al snel op.
Dat is voor mij de reden dat ik sinds 2019 de opleiding Natuurgids (NGO) bij het IVN in Apeldoorn volg. Kennis opdoen en waar mogelijk straks ook uitdragen.
Als onderdeel van de natuurgidsen opleiding (NGO2) moet je als cursist een stukje grond naar keuze 'adopteren'. Het is de bedoeling dat je gedurende een jaar waarnemingen doet die je vastlegt in een logboek. Aan het einde van dat jaar maak je daar een verslag van.
Mijn keuze voor het stukje grond is gevallen op Heemtuin de Heimanshof in Vierhouten. Deze heemtuin ligt tegen de plek aan waar wij een Chalet hebben. En leent zich zeer voor dit doel.
Heemtuin de Heimanshof is een Veluwse landschapstuin waarin planten en bomen verzameld zijn die van nature op de Veluwe groeien. Een tuin met inheemse flora dus. De heemtuin is, met lechts 0,6 hectare, klein. Vergelijkbaar met een voetbalveld.
De heemtuin is verdeeld in verschillende gebiedjes, biotopen, voor specifieke planten en bomen.
Op het terrein bevinden zich onder meer wallen met beuken en eiken, een naaldboombosje, een varen hoek, een heidebult, een blauwgrasland, een bloemenweide, een leemkuil, een roggeakker, een moerasje en een muurtuin. Door de heemtuin slingert een beek, die uitkomt in een grote vijver met een eiland, en die daarna via een kleine vijver zijn weg vervolgt.
De voortgang van mijn waarnemingen kunt u volgen op mijn website Heemtuin de Heimanshof.
Laatste Nieuws
Zoeken
Populair
Willekeurige afbeelding
